Καλησπέρα και πάλι! Σήμερα επανήλθα με την κριτική μου για άλλο ένα εστιατόριο- εκπρόσωπο της Ιταλικής κουζίνας και αυτό δεν είναι άλλο από το Al Pino του Χαλανδρίου! Αρχικά να πω ότι είναι ένα αρκετά καλό εστιατόριο για εξόδους υψηλότερης αισθητικής η οποία συνοδεύεται από τις ανάλογες τσιμπημένες τιμές! Όμως αυτά θα τα αναλύσουμε διεξοδικά παρακάτω!
Αρχικά πάμε να πάρουμε μια άποψη από το εξωτερικό του και κατόπιν να συνεχίσουμε με το review.
Πρώτη εντύπωση; Εξαιρετική! Υπέροχη κατά τα γούστα μου διακόσμηση, βαριά, μπαρόκ με μεγάλες ωραίες πολυθρόνες και κυρίαρχο στοιχείο το ξύλο. Σε έκανε να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο πολύ καλό εστιατόριο στο εξωτερικό ή ακόμα και σε κάποια άλλη εποχή! Είναι άνετος και ευρύχωρος και χωρίζεται σε δύο μέρη έναν για τους καπνίζοντες και έναν για τους μη καπνίζοντες.
Μπαίνοντας, μια ευγενέστατη κυρία μας ρώτησε εάν είμαστε καπνιστές και μετά την αρνητική μας απάντηση μας τοποθέτησε στον εσωτερικό ( και εμφανώς εντυπωσιακότερο ) χώρο. Οι σερβιτόροι χαμογελαστοί και εξυπηρετικότατοι, γενικά προτρέχω λίγο, την εξυπηρέτηση τη σχολιάζω στο τέλος συνήθως, αλλά αν κάτι μου έκανε τρομερή εντύπωση στο Al Pino είναι η εξαιρετική τους εξυπηρέτηση, η διάθεση να σε βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστείς, και ο επαγγελματισμός τους στη κάθε λεπτομέρεια.
Αρχικά λοιπόν, μας έφεραν το μενού φαγητού και κρασιών, τα οποία είχαν αρκετή ποικιλία το καθένα και προτού παραγγείλουμε, μας έφεραν ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό και ένα πιάτο με τρία διαφορετικά είδη ψωμιού και τρια dip. Εδώ να σχολιάσω ότι δε μου άρεσε το γεγονός ότι δε μας ρώτησαν αν θέλουμε κουβέρ, αλλά πριν προλάβουμε να πούμε οτιδήποτε, ο σερβιτόρος άνοιξε το μπουκάλι με το νερό και μας γέμισε τα ποτήρια. Εμείς βέβαια το θέλαμε το κουβέρ αλλα για μένα το ευγενικό δεν ήταν να στο επιβάλλουν αλλά να σε ρωτήσουν πρώτα εάν το επιθυμείς, καθώς 4 ευρώ στα δύο άτομα για τα ψωμάκια. Για το νερό δεν είμαι σίγουρη αλλά έχω την εντύπωση 1.5.
Τα ψωμάκια ήταν εκπληκτικά, το ένα ήταν σίγουρα σκορδόψωμο, το άλλο μαύρο ψωμί, τώρα το τρίτο δε ξέρω την ονομασία του αλλά έμοιαζε με ψωμί πίτσας. Τα dip επίσης πολύ ωραία, ένα dip σάλτσας ντομάτας αν δε κάνω λάθος που ήταν ελάχιστα καυτερό, ένα dip με μίξη βούτυρου και pesto(για το pesto δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά αλλά η γεύση του βουτύρου ήταν έντονη) και ένα τρίτο που ποτέ κανείς δε κατάλαβε τι ακριβώς ήταν αλλά δε μας πείραξε γιατί είχε πολύ ωραία γεύση :P.
Ένας ευγενέστατος σερβιτόρος μας ρώτησε εάν είμαστε έτοιμοι κ αν θέλουμε κάποια βοήθεια και χωρίς να του πούμε κάτι είδε ότι το τραπέζι μας "κουνούσε" λίγο και αμέσως επιλήφθηκε του θέματος. Όταν του είπαμε ότι χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ακόμα, έφυγε και επανήλθε με ένα μεγάλο καλάθι που είχε μέσα όλων των ειδών τα ζυμαρικά ανά κατηγορία και μας έκανε μια παρουσίαση τους, το όνομα του καθενός και κάποιες πληροφορίες. Πολύ καλή πρωτοβουλία, γιατί τελικά απ το Al Pino φεύγεις και χορτάτος και...σοφότερος! :p
Για σαλάτα λοιπόν επιλέξαμε μια απλή σαλάτα Ρόκα, με ρόκα παρμεζάνα, ντοματίνια, κουκουνάρι και καραμελωμένο βαλσάμικο (9.70) ,
για κυρίως δύο μακαρονάδες μια κλασική καρμπονάρα με σάλτσα από αυγό πανσέτα και παρμεζάνα(12.90)
και μια Κοτόπουλο με μπουκιές από κοτόπουλο,καλαμπόκι,μανιτάρια και κρέμα σε λευκό κρασί(11.90). Κάτω βλέπουμε την καρμπονάρα και στο βάθος την Κοτόπουλο.
Όσον αφορά το κρασί, μετά από συζήτηση με το σερβιτόρο ο οποίος ήταν πρόθυμος να μας πει τι ταιριάζει με τις επιλογές μας, προτιμήσαμε ένα Moscato D'Asti. Η σαλάτα μας σερβιρίστηκε από τον ίδιο το σερβιτόρο και κάθε φορά που έβλεπε ότι κάτι τελείωνε από τα πιάτα ή τα ποτήρια μας, ερχόταν ο ίδιος να μας το σερβίρει.
Όσον αφορά τις γέυσεις, η σαλάτα πολύ ωραία, κλασική, σε μεγάλη ποσότητα και η καρμπονάρα μου εξαιρετική. Εγώ προσωπικά δεν ένιωσα το αυγό, κάτι για το οποίο δε συμφώνησαν όλοι σοτ τραπέζι, εμένα πάντως δε μου φάνηκε καθόλου. Αλμυρή επιλογή, δηλαδή ο σερβιτόρος μου σύστησε να μη βάλω καθόλου τυρί, αλλά η σάλτσα ήταν δεμένη εξαιρετικά και οι γεύσεις ισορροπούσαν στο στόμα και το καλύτερο, δεν έκανε "μπάνιο" στη σάλτσα της.
Λίγο πιο ζουμερή η Κοτόπουλο όσον αφορά τη σάλτσα,με μια πιρουνιά που δοκίμασα μου φάνηκε επίσης πολύ καλή επιλογή.Όπως είδατε και από τη φωτογραφία οι ποσότητες είναι υπέραρκετες,
Στο τέλος μας κέρασαν και δύο μους σοκολάτας και ο λογαριασμός ανήλθε στα 57 ευρώ για τα παραπάνω. Ναι ακριβό εστιατόριο, αλλά πιστεύω ότι αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω, όχι μόνο για τις γεύσεις του αλλά και για τους καταπληκτικούς του υπαλλήλους! Θα ξαναπήγαινα άνετα και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα! Αυτά από μένα για σήμερα σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο!
Αρχικά πάμε να πάρουμε μια άποψη από το εξωτερικό του και κατόπιν να συνεχίσουμε με το review.
Πρώτη εντύπωση; Εξαιρετική! Υπέροχη κατά τα γούστα μου διακόσμηση, βαριά, μπαρόκ με μεγάλες ωραίες πολυθρόνες και κυρίαρχο στοιχείο το ξύλο. Σε έκανε να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο πολύ καλό εστιατόριο στο εξωτερικό ή ακόμα και σε κάποια άλλη εποχή! Είναι άνετος και ευρύχωρος και χωρίζεται σε δύο μέρη έναν για τους καπνίζοντες και έναν για τους μη καπνίζοντες.
Μπαίνοντας, μια ευγενέστατη κυρία μας ρώτησε εάν είμαστε καπνιστές και μετά την αρνητική μας απάντηση μας τοποθέτησε στον εσωτερικό ( και εμφανώς εντυπωσιακότερο ) χώρο. Οι σερβιτόροι χαμογελαστοί και εξυπηρετικότατοι, γενικά προτρέχω λίγο, την εξυπηρέτηση τη σχολιάζω στο τέλος συνήθως, αλλά αν κάτι μου έκανε τρομερή εντύπωση στο Al Pino είναι η εξαιρετική τους εξυπηρέτηση, η διάθεση να σε βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστείς, και ο επαγγελματισμός τους στη κάθε λεπτομέρεια.
Αρχικά λοιπόν, μας έφεραν το μενού φαγητού και κρασιών, τα οποία είχαν αρκετή ποικιλία το καθένα και προτού παραγγείλουμε, μας έφεραν ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό και ένα πιάτο με τρία διαφορετικά είδη ψωμιού και τρια dip. Εδώ να σχολιάσω ότι δε μου άρεσε το γεγονός ότι δε μας ρώτησαν αν θέλουμε κουβέρ, αλλά πριν προλάβουμε να πούμε οτιδήποτε, ο σερβιτόρος άνοιξε το μπουκάλι με το νερό και μας γέμισε τα ποτήρια. Εμείς βέβαια το θέλαμε το κουβέρ αλλα για μένα το ευγενικό δεν ήταν να στο επιβάλλουν αλλά να σε ρωτήσουν πρώτα εάν το επιθυμείς, καθώς 4 ευρώ στα δύο άτομα για τα ψωμάκια. Για το νερό δεν είμαι σίγουρη αλλά έχω την εντύπωση 1.5.
Τα ψωμάκια ήταν εκπληκτικά, το ένα ήταν σίγουρα σκορδόψωμο, το άλλο μαύρο ψωμί, τώρα το τρίτο δε ξέρω την ονομασία του αλλά έμοιαζε με ψωμί πίτσας. Τα dip επίσης πολύ ωραία, ένα dip σάλτσας ντομάτας αν δε κάνω λάθος που ήταν ελάχιστα καυτερό, ένα dip με μίξη βούτυρου και pesto(για το pesto δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά αλλά η γεύση του βουτύρου ήταν έντονη) και ένα τρίτο που ποτέ κανείς δε κατάλαβε τι ακριβώς ήταν αλλά δε μας πείραξε γιατί είχε πολύ ωραία γεύση :P.
Ένας ευγενέστατος σερβιτόρος μας ρώτησε εάν είμαστε έτοιμοι κ αν θέλουμε κάποια βοήθεια και χωρίς να του πούμε κάτι είδε ότι το τραπέζι μας "κουνούσε" λίγο και αμέσως επιλήφθηκε του θέματος. Όταν του είπαμε ότι χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ακόμα, έφυγε και επανήλθε με ένα μεγάλο καλάθι που είχε μέσα όλων των ειδών τα ζυμαρικά ανά κατηγορία και μας έκανε μια παρουσίαση τους, το όνομα του καθενός και κάποιες πληροφορίες. Πολύ καλή πρωτοβουλία, γιατί τελικά απ το Al Pino φεύγεις και χορτάτος και...σοφότερος! :p
Για σαλάτα λοιπόν επιλέξαμε μια απλή σαλάτα Ρόκα, με ρόκα παρμεζάνα, ντοματίνια, κουκουνάρι και καραμελωμένο βαλσάμικο (9.70) ,
για κυρίως δύο μακαρονάδες μια κλασική καρμπονάρα με σάλτσα από αυγό πανσέτα και παρμεζάνα(12.90)
και μια Κοτόπουλο με μπουκιές από κοτόπουλο,καλαμπόκι,μανιτάρια και κρέμα σε λευκό κρασί(11.90). Κάτω βλέπουμε την καρμπονάρα και στο βάθος την Κοτόπουλο.
Όσον αφορά το κρασί, μετά από συζήτηση με το σερβιτόρο ο οποίος ήταν πρόθυμος να μας πει τι ταιριάζει με τις επιλογές μας, προτιμήσαμε ένα Moscato D'Asti. Η σαλάτα μας σερβιρίστηκε από τον ίδιο το σερβιτόρο και κάθε φορά που έβλεπε ότι κάτι τελείωνε από τα πιάτα ή τα ποτήρια μας, ερχόταν ο ίδιος να μας το σερβίρει.
Όσον αφορά τις γέυσεις, η σαλάτα πολύ ωραία, κλασική, σε μεγάλη ποσότητα και η καρμπονάρα μου εξαιρετική. Εγώ προσωπικά δεν ένιωσα το αυγό, κάτι για το οποίο δε συμφώνησαν όλοι σοτ τραπέζι, εμένα πάντως δε μου φάνηκε καθόλου. Αλμυρή επιλογή, δηλαδή ο σερβιτόρος μου σύστησε να μη βάλω καθόλου τυρί, αλλά η σάλτσα ήταν δεμένη εξαιρετικά και οι γεύσεις ισορροπούσαν στο στόμα και το καλύτερο, δεν έκανε "μπάνιο" στη σάλτσα της.
Λίγο πιο ζουμερή η Κοτόπουλο όσον αφορά τη σάλτσα,με μια πιρουνιά που δοκίμασα μου φάνηκε επίσης πολύ καλή επιλογή.Όπως είδατε και από τη φωτογραφία οι ποσότητες είναι υπέραρκετες,
Στο τέλος μας κέρασαν και δύο μους σοκολάτας και ο λογαριασμός ανήλθε στα 57 ευρώ για τα παραπάνω. Ναι ακριβό εστιατόριο, αλλά πιστεύω ότι αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω, όχι μόνο για τις γεύσεις του αλλά και για τους καταπληκτικούς του υπαλλήλους! Θα ξαναπήγαινα άνετα και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα! Αυτά από μένα για σήμερα σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο!
Address: Papanikoli 66, Chalandri 152 32
Phone: 21 0683 0355
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου